Long time no see... รักที่ (ไม่) รอ

1 ปีของเธอนั้นทรมานและยาวนานราวกับผ่านมาพันปี...

​เพราะเวลาของคนที่รอมักเดินช้ากว่าคนทั่วไปเสมอ

จากนี้ไปเธอจึงขอมีชีวิตใหม่กับคนที่ไม่ทำให้ใจของเธอต้องรอ

---

มุกตาภากำลังจะแต่งงานกับคนที่รักเธอ และเธอก็รักทุกอย่างที่เป็นเขา ไม่ว่าจะหน้าตาที่หล่อเหลา กลิ่นกายของเขาที่เธอไม่เคยถอนตัวได้สักครั้ง รวมถึงรัก... ในความรักของเขาที่เธอสัมผัสได้อย่างเต็มหัวใจ เธออยากอยู่ในอนาคตของเขา อยากใช้ชีวิตประจำวันที่เรียบง่ายร่วมกัน เธอจึงตกลงที่จะแต่งงาน ทว่าเมื่อเขาคนนั้นทักข้อความมาเพียงไม่กี่ตัวอักษร เพียงประโยคคำถามโง่ ๆ ที่เรียบง่าย เหตุใดถึงทำให้ใจเธอหวั่นไหวได้ถึงเพียงนี้

TP Worachotphokin: สวัสดีครับ

TP Worachotphokin: สบายดีไหมครับมุก

ทวิภาค... พี่ชายแผ่นหลังสวยที่เป็นรักแรกพบของเธอ คนที่ใช้เวลาร่วมกันเพียงไม่กี่ชั่วโมง แต่กลับล็อกหัวใจเธอให้รอเพียงเขาอย่างเต็มใจ โดยที่เขาไม่รู้และไม่เคยร้องขอด้วยซ้ำ

‘ผ่านมากี่ปีแล้วนะ... ตั้งแต่วันที่ไม่ได้เจอกัน ตอนนี้ฉันควรต้องรู้สึกยังไงล่ะ?’

ในเมื่อตอนนี้ข้างกายของเธอก็มีอีกคนที่รักเธอตั้งแต่แรกพบ แม้ในตอนแรกจะถูกเธอปฏิเสธอย่างใจร้าย หากแต่เขาก็ยังคงตกหลุมรักเธออีกครั้งเมื่อกลับมาพบกันหลังจากผ่านมาหลายปี

จิณณ์... ผู้ชายคลั่งรักที่ช่วยให้มุกตาภาหลุดพ้นจากวังวนของการรอคอย และในตอนนี้เขากำลังจะกลายเป็นครอบครัว เขากำลังทำให้เธอเป็นผู้หญิงที่หลายคนต้องอิจฉา ไม่มีอะไรที่ทวิภาคจะเทียบกับเขาได้เลย แต่เมื่อเห็นปฏิกิริยาที่ไม่เป็นสุขของแฟนสาวแล้ว เขากลับรู้สึกพ่ายแพ้ แม้ว่าเธอจะยืนยันหนักแน่นว่าเธอรักเขามากแค่ไหนก็ตาม

เพราะทวิภาคคือคนที่เคยชนะเขาโดยที่ตัวเองไม่รู้เรื่องอะไรมาครั้งหนึ่งแล้ว จะไม่ให้ระแวงได้อย่างไร

...เรื่องนี้มีตัวเอก 3 คน ด้วยไทม์ไลน์ค่อนข้างกว้างกินเวลานานหลายปี เพราะฉะนั้นก็ตั้งใจว่าจะโฟกัสให้เห็นความเปลี่ยนแปลงทางความคิด และทางเลือกของตัวเอกแต่ละคน ซึ่งบางครั้งก็ใช้เพียงอารมณ์ บางครั้งก็ต้องทรมานเพราะเหตุผลมันสวนทางกับความต้องการ...

เนื่องจากเป็นเรื่องแรกที่เผยแพร่ เป้าหมายของเรื่องนี้ก็เลยขอแค่ให้เป็นเรื่องเบา ๆ ที่เอาไว้อ่านตอนว่าง ๆ ไม่มีอะไรจะอ่านแล้วก็ได้ค่ะ

- ดีชอรี -

DICHURRY